اما و اگرهای تفویض اختیار!
⏱ مطالعه این مطلب حدود ۵ دقیقه زمان لازم دارد.
در پُست قبلی کانال تلگرامی رُهام سپهر تابان، نوشتیم که اگر “تفویض اختیار”، تناسبی با سطح آمادگی پرسنل نداشته باشد، نه تنها سودی عاید کسب و کار نمیشود که برعکس، یک عامل اصلی برای نابودی آن محسوب میگردد.
به عنوان مثال، اگر پرسنل *ناتوان* و *بیمیل* باشند (دو شاخص اساسی در سنجش سطح آمادگی پرسنل) و تفویض اختیار صورت پذیرد، فرآیندهای کسب و کار آنچنان نابود خواهند شد که گویی از ابتدا وجود نداشتهاند.
در این حالت (تفویض اختیار به افراد ناتوان و بیمیل یا علاقمند به کار و ناتوان)، همه چیز ” *شخصیسازی* ” میشود و افراد (سرپرستان یا مدیران)، کارها را آنطور که “فکر میکنند” صحیح است انجام میدهند نه آنطور که “سیستم” مشخص کرده است.
اما سوی دیگر ماجرا، جایی است که پرسنلی توانمند و با علاقه داریم که چون به عنوان مدیرارشد مهارت کافی کسب نکردهایم، تلاش میکنیم این افراد توانمند را (سطح آمادگی R4)، آنطور که خودمان تمایل داریم تربیت کنیم و اجازه نمیدهیم آنطور که آنها تخصص دارند امور را اصلاح کرده و پیش ببرند.
زمانیکه صحبت از پرورش منابع انسانی (الگوی اختصاصی و مورد استفاده در رُهام سپهر تابان به نام: آموزش، رهبری، توسعه) میکنیم، اهمیت آن دقیقاً همینجا خودنمایی میکند.
اگر شما با افراد ” *معمولی* ” مشغول به کار هستید که صرفاً _وظیفه به سرانجام رساندن امور آنطور که شما تعیین میکنید را بر عهده دارند_ ، یقین داشته باشید که خبری از “رشد”، “توسعه” یا “بهبود”، در کسب و کار شما نیست، چرا که باید *دائم* بر انجام امور، عملکرد و نتایج، نظارت مستقیم داشته و موانع، مشکلات و مسائل را شخصاً رفع یا رسیدگی کنید.
تصور بفرمایید اگر فردی مانند ” *ایلان ماسک* ” که در حال حاضر بیش از ۵ کمپانی و برند را مدیریت میکند، قرار بود با افراد معمولی کار کرده و یا علاقمند به دخالت در کار افراد توانمند گروهش باشد، چه اتفاقی رُخ میداد؟!
در اینصورت، او هنوز به دنبال این بود که چرا مدیر فلان قسمت *اسپیسایکس* ، دیروز با تأخیر آمده و یا علت اینکه فلان واحد، پاسخ مشتری را بموقع نداده است چه بوده؟ هیچگاه خبری از ۴ کمپانی عظیم دیگر و ثروت افسانهای ۱۷۵ میلیارد دلاری هم نبود!
اما تفاوت یک *مدیر موفق* و یک *مدیر موثر* ، همینجا مشخص میشود.
مدیر موثر، به دنبال ساخت یک سیستم سالم از طریق افراد توانمند است در حالیکه مدیر موفق، عمر، سرمایه، انرژی و توان خود را فقط صرف این میکند که کسب و کار حفظ و مشاغل آن از بین نروند. (پس از او، آیندهای وجود ندارد چون نیرویی تربیت نشده است!)
پس، اگر به دنبال موفقیت در کسب و کار هستیم:
۱. باید سیستم را به نحوی اصلاح کنیم که افراد توانمند، جذب کار ما شوند نه اینکه به دنبال استخدام باشیم؛
۲. مهارت و دانش کافی کسب کنیم به نحوی که امور را، از طریق افراد متخصص، توانمند و دانشی پیشبرده، خود فقط ۵ وظیفهی اصلی مدیران را انجام دهیم، نه بیشتر!
در اینصورت میتوانیم “تفویض اختیار” را آنطور که موثر و مفید است عملیاتی سازیم.
✅ دلیل انتخاب شعار نو شدن کسب و کار از گذرگاه توسعه یافتگی فردی، همین است! تا زمانیکه توسعه یافتگی فردی آن هم در سطح مدیران ارشد رُخ ندهد، به اندازه سر سوزنی، توسعه، رشد و پیشرفت ماندگار در کسب و کار رخ نمیدهد.
? با ثبت ایمیلتان در سایت رُهام سپهر تابان، نکات مدیریتی کاربردی را در ایمیل خود دریافت نمایید.
بدون دیدگاه