MBA بخر، جایزه ببر!!

مواد لازم برای دریافت مدرک MBA و DBA:

یک عدد عکس ۴×۳ تمام رخ (برای DBA، ترجیحاً با کراوات)

واریز مبلغ شهریه به حساب مؤسسه

لطفاً کمی صبر کنید، مؤسسه در حال پردازش اطلاعات است…

مدرک شما حاضر شد!

از زمانیکه دریافت مدرک تحصیلی، تبدیل به یک “فرهنگ” و نماد کاذبی از “هوش” و “توانایی” شد، هر کنج، گوشه، کنار و زیرپله ­ای، تبدیل به یک مؤسسه آموزشی شده، چهار نیمکت، میز و صندلی چید و با حراج مدارک تحصیلی پوچ و بی محتوا، توهم دانایی در خریدار ایجاد نمود و البته، جیب خود را از پول، لبریز نمود.

یکی از حوزه های جذاب برای کسب درآمد، فروش مدارک پوچ و خالی از ارزش MBA و DBA است که امروز، در سطح شهر، به وفور تبلیغات آن را می بینیم.

ارائه گواهینامه های رنگارنگ، انگلیسی تایپ شده و مورد تأیید وزارت علوم! افراد را جذب می کند تا با پرداخت هزینه های بالا، توهم دانایی را برای خود خریداری کرده و همان کورسوی امیدی که برای “آموزش” و “توسعه مهارت های فردی” باقیمانده بود را نیز کور کند.

من به عنوان یکی از طراحان دوره های MBA و DBA، تجارب خود را با شما درمیان خواهم گذاشت تا مستند، بدانید که پشت پرده این تبلیغات و استفاده مکرر از عبارت “مورد تأیید وزارت علوم”، چه سودهای کلانی نهفته است.

۱) تنها چیزی که اهمیت ندارد، کیفیت محتوا است!

تک تک مراکز ارائه دهنده دوره های آموزشی MBA و DBA را بررسی کنید؛ ببینید کدام مؤسسه، آموزشگاه، شرکت، دانشگاه و… که این مدارک را به حراج گذاشته است، محتوای آموزشی اختصاصی و کاربردی دارد؟ زمانی که صحبت از محتوای اختصاصی و کاربردی می شود، به این معنا نیست که از کتاب های مدیریت موجود در بازار، بخش هایی کپی شده، به عنوان جزوه در اختیار داوطلبین قرار گیرد، خیر. محتوای اختصاصی و کاربردی، یعنی تلفیق علم مدیریت با هنر اجرای آن در محیط کسب و کار ایرانی.

به عنوان مثال، یکی از مؤسسات حراج این مدارک که به صورت آنلاین خدمات می دهد، ویدیوهای سخنرانی مدیران، کارآفرینان و مدرسان خارجی را ترجمه اختصاصی کرده و در اختیار داوطلبین قرار می دهد. همه چیز در ظاهر عالی است تا جایی که مخاطب تصمیم می گیرد این آموخته های خارجی را، در محیط ایرانی پیاده سازی کند! گام نخست، شکست و ناامیدی است… (متد پیاده سازی علم در هر فرهنگ سازمانی، شیوه ی خاص خود را دارد.)

از سوی دیگر، خوب است بدانید که در جلسه هماهنگی برای طراحی و اجرای این دوره ها، مسئول مرکز که در کمال تأسف عضو هیئت علمی بود، می گفت باید از این فرصتی که تقاضا برای مهاجرت، اخذ مدرک و… بوجود آمده، کمال استفاده را کنیم تا این پول سرشار، به جیب مؤسسه دیگری سرازیر نشود!

به همین جهت، تأکید داشتند که برای هر ساعت “آموزش”، حداکثر حق الزحمه پرداختی، ۷۵.۰۰۰ تومان است! و همین هم پرداخت می شود تا کلاسی برگزار شده و دستورالعمل های وزارت، انجام شده باشد. (از حالت خرید و فروش رسمی، خارج شود!)

از فردی که با ساعتی ۷۵.۰۰۰ تومان قرار است تدریس کند، انتظار محتوای کیفی و تجربی داریم؟!

۲) مورد تأیید وزارت علوم، حراج آسانتر!

هر مؤسسه یا آموزشگاه که با مجوز وزارت علوم تأسیس شده است، در چهارچوب مجوز صادر شده، می تواند کاربرگ مجوز دوره آموزشی تکمیل نموده و به تأیید وزارت برساند. سپس، از محل کسب درآمد ناشی از همان دوره، حق الزحمه وزارت را پرداخت و لوگوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را روی مدارک خود، چاپ می کند.

این مدارک، در زمان مهاجرت، ترجمه شده و در حقیقت خریداران این مدارک، خود می دانند که در حال خرید یک “مدرک” هستند نه بهره گیری از “آموزش” و “ارتقا مهارت”، اما مشکل آنجایی پدید می آید که خریدار، توهم دانایی یافته، در حالیکه یک ساعت مطالعه مفید و آموزش کاربردی را تجربه نکرده است، خود را صاحب نظر می داند چرا که مدرک MBA یا DBA دارد!

۳) سوء استفاده از کسب و کارها

با تبلیغات رنگارنگ دوره های پوچ و بی محتوای MBA و DBA، بازاریابان روی نکات کلیدی و حساسی مانند اصلاح سیستم، افزایش سودآوری، تفویض اختیار، تغییر کسب و کار، بهره وری و… تأکید می کنند تا مدیران درمانده در معضلات کسب و کار را، در دام خود اسیر کرده و جیبشان را بزنند!

مدیرانی که برای حضور در کلاس، مباحثه، اظهار نظر و… وقتی ندارند، می توانند غیرحضوری، با تماشای چند کلیپ و خواندن چند جزوه، پولی بابت پایان نامه پرداخت و مدرک زیبا را در قابی شکیل، پشت سر خود نصب کنند تا دیگر هیچ نقدی در حوزه مدیریت، در گوششان فرو نرود. هر فردی که برای اصلاح امور، پیشنهادی به ایشان ارائه بدهد، کافیست به مدرک پشت سرشان اشاره نموده و بگویند:

“خودم MBA گرفته ام!”

یا از واژه جعلی دکتری مدیریت کسب و کار تحت پوشش DBA استفاده کرده و توهم من دکترم به توهم من بلدم، اضافه شود.

این آش در همه ی دنیا شور است و مختص به ایران نیست. پروفسور هنری مینتزبرگ، از اندیشمندان و صاحب نظران مشهور حوزه مدیریت، آنقدر به این داستان ورود کرده که کتابی به عنوان “مدیریت، نه MBA”، منتشر نموده و می گوید:

“ما مدیر لازم داریم نه MBA خوانده!”

به عنوان مدرس دوره های کاربردی مدیریت، مشاور سیستم های مدیریت و فردی که تجربه پیاده سازی عملی الگوهای بومی را در محیط کسب و کار ایرانی دارم، به شما عزیزان عرض می کنم اکثر تبلیغات برای دوره های MBA و DBA، سودجویی محض است و از این محتوا، آبی برای شما گرم نخواهد شد جز دریافت یک مدرک شکیل که فقط از آن می توانید برای تسهیل مهاجرت استفاده نمایید. مراقب باشید، پس از مهاجرت، عنوان مدرک شما را فریب نداده و “توهم دانایی” شکل نگیرد.