از سال ۱۳۸۵، با مدیران و مجموعه­‌های (بخش خصوصی) زیادی در تعامل بوده و هستم؛ همچنین، افتخار میزبانی از مدیران و کارمندان زیادی در کارگاه‌­های آموزشی برگزار شده داشته و بازدیدهای داخلی و خارجی متنوعی از کسب و کارهای گوناگون را تجربه کرده‌­ام.

آنچه در میان تمامی این مسیر، مشترک بوده و همچنان می­باشد، فقدان و یا حداقل بودن وجود تخصص “مدیریت” در مدیران ارشد است. فرآیند رسیدن به رده مدیریت ارشد، معمولاً بر اساس مالکیت یا روابط خانوادگی و دوستانه شکل گرفته و کم­ترین اثر ممکن از احراز مهارت­‌های عـلمی در منتخبین رده­‌های ارشد مدیریت، یافت می­‌شود.

از سوی دیگر، گلایه‌­ها و نارضایتی­‌ها از عملکرد، کاهش بهره­‌وری، دردسرها و مکافات کار با منابع انسانی، در کمترین محفل کارفرمایی است که شنیده نشود؛ غالباً اتفاق نظر وجود دارد که هرچه بر سر کسب و کارهای ایرانی آمده، دو دلیل عمده داشته:

1. مدیریت ضعیف دولت،
2. فقدان مهارت، تعهد، تخصص و دلسوزی منابع انسانی.

اگر سؤال شود که سهم مدیران ارشد در این آشفته بازار چه بوده است؟ معمولاً با برآشفتگی مواجه خواهیم شد. در این شرایط، اطمینان خاطر داشته باشید که هیچ معضلی حل یا مدیریت نمی­شود مگر اینکه صادقانه و بی­طرف، به دنبال ریشه‌­یابی­‌های اساسی باشیم و هریک از طـرفین، نقش و مسئولیت خود را در وضعیت موجود، بپذیرند؛ در غیر اینصورت، مقصد جدیدی در انتظار ما نخواهد بود.

به یاد دارم سال ۱۳۹۸ که به عنوان پژوهشگر برتر دعوت به جشن روز کار و کارگر شده بودم، دوئل­‌های کلامی جالبی میان کارگران و کارفرمایان می­‌شنیدم؛ یک کارگر زحمتکش، میکروفون را به دست گرفته و می­‌گفت:

“قرارداد سفید داریم، حقوق و دستمزد با تأخیر است، توهین، شرایط سخت کار، تهمت و بی­‌حرمتی می­‌شنویم، چرا هیچکس از حقوق ما دفاع نمی­‌کند؟!”

در نقطه مقابل، کارفرمایی ایستاده و پاسخ می­‌گفت:

“دیگر چه حمایتی خواسته­‌اید که انجام نشده؟ کمر کارفرما شکسته! چرخ مملکت را من و امثال من می‌­گردانیم، سودش می­رود به جیب شما و دلال! می­‌خواهید تا درهای کارخانه­‌ها را ببندیم؟!”

و این جدال آنقدر ادامه پیدا کرد تا مجری و مسئول جلسه، مجبور به فکاهی و مزه­‌پـراکنی شد تا بحث، به پرتاب کفش یا زد و خورد، کشیده نشود.

دلیل این جدال­‌های بی­‌حاصل و ناتمام چیست؟! بخش قابل توجهی از این کتاب، به این سؤال پاسخ گفته و آنچه در پی آن آمده، حاصل تجارب آمیخته با علم است که تقدیم حضور مخاطب شده است؛ با این امید که بتواند فضای کسب و کار را، بهبودی هرچند مختصر بخشیده و محیط را، برای “کـار” بهره­‌ور، مهیا سازد.

در پایان، ضمن سپاس از جنابعالی، خواهش می­کنم در صورت مفید بودن مطالب، حتماً کتاب را به سایر دوستان و آشنایان خود توصیه نموده تا به یاری هم، بتوانیم منشأ اثر در آشفته بازار کسب و کارهای بخش خصوصی کشورمان باشیم.

همچنین، با افتخار پذیرای انتقادات و پیشنهادات سازنده مخاطبین ارجمـند خواهم بود؛ برای ارسال نظرات ارزشمندتان، می­‌توانید از آدرس زیر استفاده فرمایید:

info@RohamSepehrTaban.ir