چابُک‌سازی کسب و کار، چرا و چگونه؟

کمتر از ۴۰درصد کسب و کارهای کوچک و متوسط در ایران، به نسل دوم خود منتقل می‌شوند؛ یعنی اگر شما مالک یک کسب و کار کوچک یا متوسط در ایران هستید، در صورت عدم تغییر سیاست‌ها و رویکردهای سنتی در مدیریت، حدود ۳۰درصد (و در بهترین حالت ۴۰%) شانس این را دارید که پس از خود، کسب و کار را زنده نگهداشته و به نسل بعدی تحویل دهید (ماندگاری نام برند).

تغییر، اگر تا پیش از دهه نود در ایران یک اقدام فرمایشی و لوکس به‌شمار می‌رفت، امروز یک ضرورت برای “حفظ بقا کسب و کار” در شرایط پایداری بحران‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور است؛ چنانچه تغییرات در “عقاید، باورها و سپس، سبک مدیریت” مالکان کسب و کارها با تغییرات در فرهنگ، انتظارات، آگاهی، دانش و استانداردهای حداقلی “نیروی کار”، همسو و هم جهت نشود، به راحتی کسب و کار را در شرایط بحران و خطر تغییر ماهیت، واگذاری یا انحلال قرار می‌دهد.

اگر در کسب و کارتان، یک روز همه چیز خوب است و یک روز، مانند کشتی طوفان زده، همه چیز درهم ریخته و آشفته، مجبور هستید هر روز، یکی از قوانین یا دستورالعمل‌های سازمان را به دیگران گوشزد کنید و در کمال حیرت، روز دیگر، همان خطای تکراری و همان تذکر باید برای چندمین مرتبه، ارایه شود، یعنی سرمایه، وقت، پول، انرژی و توان خود را دقیقه به دقیقه هدر می‌دهید و از کسب درآمدهای جدید، محروم شده‌اید.

و در نهایت اینکه…

“مادامیکه در محل کار حاضر باشید، کارها پیش می‌رود و اگر نباشید، واقعاً معلوم نیست چه بر سر کسب و کارتان خواهد آمد!”

اگر این شرح حال مختصری از زندگی روزمره شما به عنوان یک کارآفرین یا مدیرارشد بود، می‌توانید با ما تماس بگیرید تا کمی در مورد “بهینه‌سازی کسب و کار” و رها شدن از جزییات، با هم صحبت کنیم. اگر با تمام وجود احساس می‌کنید که “وقتِ تغییر” فرا رسیده و باید “کاری کرد“، نگران نباشید؛ ما در کنار شما هستیم.

صدای مخاطب…

این فایل صوتی، به نمایندگی از انبوه نظرات و بازخوردهای مثبت حاضرین در دوره های آموزشی رُهام سپهر تابان انتخاب شده است. در حقیقت، بسیاری از تنش ها و نارضایتی های محیط کار، حاصل “ندانستن” و یا “توهم دانایی” است که بعد از حضور در دوره های آموزشی و آشنایی با اصول و مفاهیم بنیادین، نگاه جدیدی شکل می گیرد، نگاهی منجر به تحولات بنیادی!

مسیر توسعه کسب و کار، از توسعه یافتگی فردی می گذرد و صادقانه باید پذیرفت که هر مسیر دیگری، منتج به هدر رفت منابع خواهد بود. یکی از این منابع ارزشمند، عمر و زمانی است که در اختیار ما قرار گرفته است. با کدام منطق، این عمر عزیز را صرف کاری کنیم که علاقه نداریم و یا در کاری که علاقمند هستیم، عمر و وقت خود را صرف سعی و خطای روش هایی کنیم که ده ها سال قبل آزمون و گزارش شده است؟!

آشنایی با شش گام چابک سازی کسب و کار